Ναζίμ Χικμέτ – ή Ελλάδα ή Κόσμος 2016

Η ζωή δεν είναι παίξε -γέλασε
Πρέπει να τήνε πάρεις σοβαρά
Τόσο μα τόσο σοβαρά
Που έτσι, να πούμε, ακουμπισμένος
σ’έναν τοίχο
με τα χέρια σου δεμένα
Ή μέσα στ’αργαστήρι
Με λευκή μπλούζα και μεγάλα
ματογυάλια
Θε να πεθάνεις, για να ζήσουνε οι
άνθρωποι,
Οι άνθρωποι που ποτέ δεν θα ‘χεις δει
το προσωπό τους
και θα πεθάνεις ξέροντας καλά
Πως τίποτα πιο ωραίο, πως τίποτα
πιο αληθινό
απ’ τη ζωή δεν είναι.
Πρέπει να τήνε πάρεις σοβαρά
Τόσο μα τόσο σοβαρά
Που θα φυτεύεις, σα να πούμε,
ελιές ακόμα στα εβδομήντα σου
Όχι καθόλου για να μείνουν στα
παιδιά σου
Μα έτσι γιατί το θάνατο δε θα τονε
πιστεύεις
Όσο κι αν τον φοβάσαι
Μα έτσι γιατί η ζωή θε να βαραίνει
πιότερο στη ζυγαριά.