Οι ανομολόγητες αλήθειες για την Ουκρανία

Από τις πάμπολλες διαστρεβλώσεις των γεγονότων στα ελληνικά δελτία ειδήσεων, τους τελευταίους μήνες αρκετές αφορούν την Ουκρανία.
Δεν είναι απορίας άξιο, αφού η διαμόρφωση των ειδήσεων, ιδιαίτερα στο συγκεκριμένο θέμα, υπαγορεύεται από τις ΗΠΑ, την πιστή ακόλουθό τους Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.

Διεθνή ΜΜΕ που δεν ελέγχονται από τους κύκλους αυτούς, έχουν εξαρχής στιγματίσει τον ρόλο των αμερικανών στην υποκίνηση της αστάθειας και των εξεγέρσεων στην Ουκρανία.
Για τον ρόλο των ΗΠΑ, μέσω της βοηθού του υπουργού εξωτερικών Βικτώριας Νούλαντ, έχουμε γράψει και εδώ.
Περιέργως, όλοι γνωρίζουν την σχέση των νεο-ναζί, των ελεύθερων σκοπευτών και των ενόπλων με τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της (ιερούς και ανίερους), εκτός από τα δυτικά και βεβαίως τα ελληνικά ΜΜΕ.
 
Ακόμα μια φορά στην διεθνή ιστορία, οι αμερικανοί βρήκαν έναν φοβερό δράκο (τον Πούτιν στην προκειμένη περίπτωση) για να αποδόσουν τις ευθύνες για εξεγέρσεις, ένοπλες συγκρούσεις, αιματοχυσία.
Κι ενώ όλοι παρακολουθούσαμε πολίτες με δίκαια αιτήματα, σύμφωνα με τα δυτικά Μέσα, να διαδηλώνουν και στην συνέχεια να σκοτώνονται από τους ακροδεξιούς στην πλατεία του Κιέβου, οι πολίτες που εξεγέρθηκαν εναντίον της μη εκλεγμένης (ή μάλλον εκλεγμένης από τις ΗΠΑ) κυβέρνησης, ονομάστηκαν στυγεροί δολοφόνοι και κατευθυνόμενοι από την Ρωσία.

Όπως τονίζει άρθρο του nsnbc international το οποίο αναλύει και εξηγεί τις σχέσεις του ΝΑΤΟ με τους ουκρανούς νεο-ναζί και τις σκοπιμότητες πίσω από την συνεργασία τους:
… ενώ τα οφέλη από την πορτοκαλο-στόλιστη επανάσταση ανήκουν στην Ουκρανία, η προώθηση είναι αμερικανικό δημιούργημα, μια εκλεπτυσμένη και λαμπρή στην σύλληψή της άσκηση κατοχύρωσης και μαζικής προώθησης στην Δύση, πως σε τέσσερεις χώρες σε τέσσερα χρόνια, έχει χρησιμοποιηθεί για να περισώσει στημένες εκλογές και να ανατρέψει διεφθαρμένα καθεστώτα. Χρηματοδοτημένη και οργανωμένη από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, παρατάσσοντας αμερικανούς συμβούλους, δημοσκόπους, διπλωμάτες, τα δύο αμερικανικά κόμματα και τις αμερικανικές ΜΚΟ, η εκστρατεία προώθησης χρησιμοποιήθηκε πρώτα στην Ευρώπη στο Βελιγράδι το 2000 για να χτυπήσει τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς στις κάλπες.

Είναι σημαντικό να έχουμε πάντα κατά νου τον ρόλο των πολυεθνικών κολοσσών στις πολιτικές εξελίξεις εντός των ΗΠΑ και της ΕΕ, αλλά κυρίως (αλλιώς τι πολυεθνικές θα ήταν;) στις διεθνείς εξελίξεις που άπτονται των συμφερόντων τους.
Όπως η Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Εταιρική Σχέση (TTIP) για την οποία είχαμε γράψει και εδώ  (αλήθεια, γιατί δεν ενημερώνουν τα Μέσα για τις συνεχιζόμενες συνομιλίες;), οποιαδήποτε διατήρηση ή διεύρυνση των αγορών τους, αποτελεί αιτία για να διαμορφώσουν τις κυβερνητικές πολιτικές.
Τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της ακολούθου τους ΕΕ (δηλαδή των πολυεθνικών) είναι τέτοιου μεγέθους που για την διασφάλισή τους επιβάλλουν στην Ρωσία και στον Πούτιν κυρώσεις τεράστιου κόστους για τους ίδιους και λιγότερο (για την ώρα) για την ρωσική οικονομία. Και δεν είναι βέβαια απόδειξη εξασθένησης της ρωσικής οικονομίας η υποβάθμιση από την Standard & Poor’s, η οποία όπως και οι άλλοι οίκοι -και στην Ελλάδα θα έπρεπε να το έχουμε εμπεδώσει πια-, παραδόξως ποτέ δεν αξιολογούν εναντίον των μεγάλων συμφερόντων.

Επέκταση των μελών του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά

Οι οικονομικές κυρώσεις στο επονομαζόμενο περιβάλλον του Πούτιν το οποίο αναμένεται να τον πιέσει να υποχωρήσει, στην πραγματικότητα αποτελεί το είδωλο των πιέσεων που υφίστανται η κυβέρνηση και τα νομοθετικά όργανα των ΗΠΑ από τους δικούς τους κύκλους οικονομικών/ επιχειρηματικών συμφερόντων -της αμερικανικής στρατιωτικής βιομηχανίας περιλαμβανομένης, ιδιαίτερα μετά το επερχόμενο κλείσιμο μετώπων όπου δραστηριοποιούνταν (Ιράκ, Αφγανιστάν).
Ο απώτερος σκοπός των ΗΠΑ είναι η ελαχιστοποίηση ή και η εξαφάνιση της «ρωσικής απειλής». Μια ισχυρή οικονομικά Ρωσία, όπως έχει αποδειχθεί, μπορεί να πιέσει σε διπλωματικό επίπεδο με τρόπο άβολο και εναντίον των αμερικανικών προθέσεων, όπως συνέβη με την εισβολή στην Συρία που αποτράπηκε.
Ακόμα μια ενοχλητική για τους αμερικανούς συμμαχία των ρώσων είναι αυτή με το Ιράν, το οποίο ανοίγεται και επεκτείνει τις συνεργασίες του και άρα προσπερνάει τον σκόπελο των πιέσεων που θα ασκούσαν οι ΗΠΑ.
Ο αποκλεισμός της Ρωσίας από τους G7, δεν ήταν κάποιου είδους τιμωρία του μαθητή στην γωνία. Ήταν προετοιμασία για την αποδυνάμωσή της, ως κατηγορούμενης για την Ουκρανία, από διεθνή κέντρα αποφάσεων στα οποία οι αμερικανοί δεν επιθυμούν την ρωσική επιρροή. 

Στην Ουκρανία, ο γύπας του ΔΝΤ ανυπομονεί να παράσχει κεφάλαια έναντι απάνθρωπης λιτότητας, ως συνήθως, και η τοποθετημένη κυβέρνηση έχει αναλάβει υπηρεσία γι’ αυτόν το σκοπό.
Μόνο που όπως σημειώνει το New Eastern Outlook : Παρά τις καλύτερες προσπάθειες της Δύσης να ενισχύσει την νομιμότητα του καθεστώτος, περιλαμβανομένων επισκέψεων από τον ίδιο τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και τον διευθυντή της CIA Τζον Μπρέναν, οι εξεγέρσεις εξαπλώθηκαν και ενισχύθηκαν.
Έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν, η διεθνής κοινή γνώμη να βρεθεί μπροστά σε πλαστά διλήμματα κυριαρχιών. Οι ΗΠΑ έχουν «νομιμοποιήσει» τους πολέμους τους με τέτοιου είδους παραπλανήσεις.
Είναι τουλάχιστον αφελές να πιστεύουμε πως η ανάπτυξη δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην ανατολική Ευρώπη είναι «καλή», σε αντίθεση με την «κακή» των ρωσικών δυνάμεων.

Διαβάστε επίσης:
Νόαμ Τσόμσκι: Οι πολιτικές των κόκκινων γραμμών
Παντού Ουκρανία
ΕΕ-ΗΠΑ-Συμμαχία
Ukraine: Kiev Murders Civilians with Orwellian Western Collusion
America’s Neo-Nazi Government in Kiev. Towards a Scenario of Military Escalation?